Logo



... und so berichtet die Presse über die Plattdütsche Bühn' Tangstedt e.V.

ZURÜCK

Heiratsswindel - bi de Plattdütsche Bühnī Tangstedt e.V.
De Schauspeler Edgar Bessen hett dat Stück tosamen mit den Berliner Günther Handke schreven. Dat Stück warrt selten opföhrt. Wenn man dat sehn hett, fraagt man sik: "Worüm?" Dat Stück speelt in de sösstiger Johrn opīn Buernhoff, den de Wittfro Klara Struwe tosamen mit Swiegervadder (Opa Struwe), Knecht Hannes un af un an mit de Dochter Fiete, de in de Stadt leevt, bearbeidt. Grootbuer Gottlieb Jensen sein Fro Hermine hett överall dat Regeern un müch geern, dat er Söhn Krischaan Fiete heiraden deit. Denn kunn man doch de beiden Buernsteden tosamenschmieten!
En Kriegskamerad vun Opa kümmt op den Hoff to Besöök. He is Vertreter för Landmaschiens un denn... drifft nochīn Heiradsschwindler sein Unwesen in de Gegend. Wosück un wodennig dat allns utīneen un wedder tosamenlöppt, dat is hööglich antokieken. Georg Sellhorn, de Baas vun de Plattdütsche Bühnī Tangstedt e.V., hett de Regie över nahmen un speelt ok den Opa Struwe - en Mammutarbeit, de he opīt best henkregen hett. Dat Stück warrt flott speelt, de Rullen sünd fein besett un dat Bühnenbild un de Kledaasch sünd wedder mit veel Leev opbuut un tsöcht.

Georg Sellhorn sein Opa is swiensplietsch un achtersinng. He hett jümmers īn lütten Grientje in de Ogen. Sein Familie un Navers kriegt dat gor nich mit, dat he jem all dirigeern deit. Opīt Letzt löppt dat allns so ut, as Opa sik dat vörstellt. Em to Siet Roswitha Wegner as Swiegerdochter Klara, Bianca Helbrecht as Enkelin Fiete un Reiner Westphal as Knecht Hannes. Se maakt ehr Saak goot, besunners to nömen is reiner Westphal, de ut sienen Hannes, soīn Dröhnbüdel, de aver genau weet, wat he will, īn lütt Kabinettstück maakt. Bärbel Kelting as Buerfro Hermine Jensen maakt rundum Vergnögen. Man glöövt ehr jedeen Momang, dat se ehrn Mann Gottlieb (Burkhard Kelting) un ehrn Söhn Krischaan (Detlef Rahn) fast inīn Griff hett un ok sünst weet, wo dat lang geiht. Raymund Haesler as Vertreter Otto Lehmkuhl bringt Wind inīt Dörp un so löppt dat, as dat lopen schall. Dat maakt rundüm Höög un Vergnögen. Egentlich passeert gor nich soveel. Man dat löppt allns so flott över de Bühn, de regisseur hett sik un de Spelers so fast inīn griff, dat man gor nich markt, dat de Tiet al um is. Dor kann ik blots seggen: Wieder so! (Christa Heise-Batt)

I. Quartal / Quickborn (Zeitschrift für plattdeutsche Sprache und Literatur)

Letzte Aktualisierung dieser Seite am

29.08.2005