Plattdütsche Bühn' Tangstedt e.V.

... und so berichtet die Presse über die Plattdütsche Bühn' Tangstedt e.V.

För de Katt

So nömt sik de Komödie vu August Hinrichs, de de Plattdütsche Bühn´ Tangstedt e.V. (Tangstedt/ Stormarn) in de "Wilstedter Mühle" op de Been stellt hett. In en wunnerschöön Bühnenbild - se doot sik dor jedeen Mal bannig veel Möög mit - löppt dat flott över de Bühn. De Klassiker um de Katt, de ümbröcht worrn is or villicht doch nich?, hett al veel Johrn op´n Puckel un is nich doot to kriegen. In de Regie vun Georg Sellhorn un Hermann Todt is keen Langloop to spören un dat deit dat Stück goot. Katrin Geerken, Weertsfru vun den "Möhlenhoff", is bi Annegret Bosson in de besten Hannen, Se lett sik nich de Botter vun´t Brot nehmen, un dat de Mannslüüd nix bi ehr to lachen hebbt, wenn se nich so funktschoneert as se dat will, glöövt man ehr allemal! Ehr to Siet ehr Dochter Meta, de dat mit so´n Mudder nich jümmers licht hett. Dat Theater hett dat Glück, dat twee junge Spelers dorto kamen sünd - Katja Balke un Silke Kelm, de sik de Rull deelt. Dat maakt Spaaß jem totokieken un to höörn. Wieder so!

Frerk de Möhlenknecht, is Gerhard Roden op´n Lief schreven. Wenn he mit sien swiensplietsch Grientje truschüllig dor steiht unok rein gor nix mit den ganzen Kuddelmuddel to doon hett, glöövt man em dat. Em to Siet Fieken, de Kööksch op´n Hoff. Marga Redelin gifft ehr Statur. Sinnig un op hööglich Aart maakt se ehrn Frerk ieversüchtig, so dat he op´t Letzt weet, wat he an ehr hett. Katrin Geerken ehr Naver Gerd Tapken, de ja woll de Katt dootschaten hett, ward vun Raymund Haesler Speelt. Schaad, dat he nich so "textseker" is. Detlef Rahn is Peter, sien Söhn. He hett dat op Meta afsehn. As dat in Komödien so is: Se möögt sik, villicht doch nich? Kriegt sik nich or villicht doch? Kruse, en junge Mann ut de Stadt, de Katrin ehr Finanzen in Ordnung bringen will un ok en Oog op Meta smeten hett, is bi Reiner Westphal goot ophaven. Un denn is dor noch Mählmann, en Auktschonator, de sik mit Prozesse fein utkennt. He nimmt geern´n Sluck, is jümmers knapp bi Geld un hett dat op Katrin afsehn, dor is doch wat to halen. Georg Sellhorn is Mählmann! Lütte Handbewegungen, so ganz nevenbi, en Smuustergrienen in´t Gesicht, hier ´n poor Wöör hensmeten, dor mal in de unornlichen Papiern wöhlen - dat süht bi em allns so eenfach ut. Grootardig maakt he dat - alle Hochachtung. De Komödie um de verdreihte Katt is op´t Best op de Bühn brocht worrn. De minschlichen Schwächen warrt fein optekent. In männich Situatschoon findt man sik sülvens wedder un denkt: Harrst du dat ok so maakt?

Dat de ganze Opregen "för de Katt" weer, un dat Deert - natürlich hannelt sik dat um´n Kater - toletzt heel vergnöögt un hungerig na Huus kümmt, is doch goot to verstahn. Wat schall´t! De twee Stunnen hebbt veel Freid maakt un de Plattdütsche Bühn hett wedder wiest, dat se ehr Opgaav eernst nehmen deit un de Tokiekers fein ünnerhollt. (Christa Heise-Batt)

IV. Quartal / Quickborn - Zeitschrift für plattdeutsche Sprache und Literatur

Letzte Aktualisierung dieser Seite am

20.12.2005